środek trujący

См. также в других словарях:

• środek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. środekdka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce usytuowane centralnie względem otaczających je obiektów, które tworzą koło lub przypominają koło; punkt centralny, centrum :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trujący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wywołujący chorobę lub śmierć po przeniknięciu do organizmu, powodujący zatrucie; toksyczny, jadowity : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trujący środek. Trująca substancja. Trujące zioła, grzyby. Trujące… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• muchomor — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}muchomór {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. muchomormora; Mc. muchomormorze {{/stl 8}}{{stl 7}} trujący grzyb kapeluszowy; w Polsce najpospolitszy o czerwonym kapeluszu w białe plamki, używany kiedyś jako środek… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• LSD — n ndm «alkaloid otrzymywany ze sporyszu, stosowany jako bojowy środek trujący; zażywany w małych ilościach jako środek odurzający wywołuje halucynacje wzrokowe, strach, zaburzenia motoryczne» Zażywać LSD. ‹skrót niem. Lyserg Säure Diethylamid 25› …   Słownik języka polskiego

• adamsyt — m IV, D. u, Ms. adamsytycie, blm chem. «związek arsenoorganiczny; bojowy środek trujący o działaniu drażniącym» ‹od nazwiska chemika› …   Słownik języka polskiego

• chlorocyjan — m IV, D. u, Ms. chlorocyjannie, blm «związek organiczny, chlorek kwasu cyjanowego, bezbarwny gaz o silnym zapachu, drażniący spojówki i drogi oddechowe; używany jako bojowy środek trujący» …   Słownik języka polskiego

• luizyt — m IV, D. u, Ms. luizytycie, blm chem. «związek chemiczny zawierający arsen i chlor, w stanie czystym bezbarwna oleista ciecz o zapachu pelargonii; bojowy środek trujący powodujący oparzenia skóry i atakujący drogi oddechowe; rosa śmierci» ‹od… …   Słownik języka polskiego

• akonityna — ż IV, CMs. akonitynanie, blm chem. farm. «związek organiczny z grupy alkaloidów występujący w bulwach akonitu, silnie trujący, czasem używany jako środek znieczulający» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• buławinka — ż III, CMs. buławinkance; lm D. buławinkanek ∆ bot. Buławinka czerwona «Claviceps purpurea, grzyb z klasy workowców, którego grzybnia rozwijając się na zalążku słupka kwiatowego różnych traw, zwłaszcza żyta, formuje na jego miejsce twardy,… …   Słownik języka polskiego

• chlor — m IV, D. u, Ms. chlorze, blm 1. chem. «(Cl) pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 17, trujący gaz z grupy chlorowców, o drażniącym zapachu i właściwościach utleniających i bakteriobójczych; stosowany m.in. do dezynfekcji wody, jako środek bielący …   Słownik języka polskiego

• kichawiec — m II, D. kichawiecwca; lm M. kichawiecwce, D. kichawiecwców bot. «Sabadilla, cebulkowa roślina z rodziny liliowatych rosnąca w Ameryce Środk.wej; nasiona jej zawierają silnie trujący alkaloid, stosowany jako środek przeciwko pasożytom, zwłaszcza… …   Słownik języka polskiego